Kalbimin kapýsý yavaþ yavaþ kapanýyor, hissediyorum Gýcýrdayan hareketini duyuyorum Korkarým ki bu canýmý acýtýyor Sevmeyi býrakmaktan Seni sevmeyi býrakmaktan korkuyorum Kalbim açýk kalsýn diye çýlgýnca savaþýyorum, Ama bir tarafým býrakmamý istiyor, kavgayý býrakýn Ancak sevgi gerçektir, diyor Neden kavga ediyoruz ki bizler Son zamanlarda kendimle savaþýr oldum Þöyle yapsam ne, böyle yapsam nasýl olur Keder, öfke ve her gözyaþýnýn ardýnda tehdit vardýr Korkarým ki canýmý acýtacak bu kalp yarasý Sevgi, aþk ve üzülmeden yaþayarak ilerliyorum Bir zamanlar bir melek hayal ettim Karanlýk zamanlarýmda Çok güçlü bir tutkuydu Karanlýkta ýþýðým, yoldaþým, yolcumdu Ve o benim karanlýktaki meleðimdi Herþey çok güzeldi, Bu benim ölüm meleðim mi, diye sordum Sonra öldüm mü diye baktým Savaþtan çýkmýþým, sevdasýz bir yolda yürüyorum Bir baktým uyanmýþým, Sevdasýz yaþýyorum ama yaþýyorum
Sosyal Medyada Paylaşın:
Hatice Müge Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.