Gün saymýyorum artýk ’Gittin bitti mi?’ derdim önceden Bitirdim artýk Hicbir sey anlamýyormusum meger sevgiden
Umut bitti,adýný unuttum Umutsuzluða kapýlma demiþtin ya Ben umutsuzluða boðuldum Sesin huzurumdu artýk resmen nefret eder oldum,duymaya tahammulum yok
Sesinden duymaya mecalim yok bir sýra yalaný Bir yalana sýðdýrdýn sen sevdamý Bu ihanet deðil ihanetin misille katý Duymaya korktuðum yalanlarý tek tek yaþattýn ya hak ettin sen her gün bin ah’ý
Yüzüne bakmaya isteðim yok artýk Öyle ki o çok güvendiðim insan yüzünün arkasýnda bir mezar Gülümsemen keder dolduruyor Öyle ki o çok beðendiðim gülümsemenin arkasýnda kaskatý bir duvar
Sana nefret bile duymuyorum Nefretime deyecek yüreðin yok O gün seviyorum diyordun bu gün kiminsin? Ne nefretimin ne de sevgimin sahibisin. En uzaðýma emanetsin.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Unsalsenanur Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.