Önce.. Ýsmimle seslendim kendime Yalnýzlýðýmý hatýrladým birden Hayatý ve açlýðý Hiç tanýmadýðým bir kargaya anlattým hikayemi Dedim ki ona … Neden her gelen bir gün gidecekmiþ gibi bakar Gözlerimin içine
Kalbimin kucaðýna kývrýlýp yatacak kadar Yorgunum bu aralar Soðumadý içimin nefreti Soðusaydý … Belki o zaman anlardým Ateþin ,suya olan muhtaçlýðýný
Önce .. Ekmek astým sokaða Þarap ýsmarladým kedinin birine Boþaldým beyaz bir çarþafýn üzerine Toplamadým ,yýkýlmýþlýðýmýn enkazýný En sonunda kovaladým Penceremin kenarýnda bana dik dik bakan kargayý
Hangimizi kurtaracak Gökten zembille inen merhamet Nedir bende ki bu hüzün Neye alamet …?
Bedirhan 24.09.2017 Ýstanbul saat:02:50
Sosyal Medyada Paylaşın:
Bedirhan KEKLİKCİ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.