Ortadan ikiye ayrýlmýþ pulsuz mektuplar gibiyim. Düþ yerimden kanýyor ellerim. Eskisi gibi þiir yazamýyorum. Yorgun sayfalar çeviriyorum yarýna dili olmayan. Duvarlardan yosun kokusu sarýyor her yeri Yaðmurun ýslak dudaklarýna sarýlýyorum. Susmak bana göre deðil Þiirden öte bu yazdýklarým. Gök yüzü aðlýyor Yer yarýlýp içine giriyorum. Ve koca bir þehir geçiyor üstümden. Ölüyorum...
Özge Özgen
Sosyal Medyada Paylaşın:
Özge Özgen Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.