Bir gün olsun gülmedi þu bahtým bana. Gönül baðlarýma hazan vurdu neyleyim. Yiðidim amma sözüm geçmez ne deyim sana. Bülbül otaðýna baykuþ kondu neyleyim... Neyleyim sensiz geçiyorsa öyle ömrü neyleyim...
Bastýðým dallar kýrýldý düþtüm yerde sürünürüm. Tutup kaldýraným yok kalksam peþinden yürürüm. Bir yudum aþkýn için bil ki canýmý veririm. Yokluðunu melekler hayra yordu neyleyim... Neyleyim içinde olmadýðýn söyle ömrü neyleyim...
Biliyorum ben bir zümrütü-anka ýn peþindeyim. Gündüz hayaliyle gezer geceleri düþündeyim. Öyle bir aþka düþtüm ki artýk ben bir divaneyim. Yokluðun ölüm, kalbim durdu neyleyim... Neyleyim aþksýz, sevdasýz böyle ömrü neyleyim...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Nurullah Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.