KÖR OLUR Yusuf Yýlmaz Ocak baþýna ateþ düþer geceleyin. Bir yürek bir yüreðin yasýný tutar. Bað bozumunda toprak yarýlýr. Bir yýlan dilini çýkarýr kinlerle. Kör olur gözleri kartallarýn.
Kör olur yolunu þaþýrýr, Gül daha zamaný gelmeden dalýnda solar, Mevsimler yer deðistirir, Ne tez gelir bu sonbahar.
Damarlarýmda dolaþýr deli bir kan. Her yerde asýlý durur çengel çengel Belalar, musibetler... Birinden kurtulup öbürüne takýlan.
Kör olur geceleyin rüyalarým. Kör olur duygularým. Kör olur sevdalarým. Kör olur hatýralarým. Kör olur.
Suda zehir, bilmezdim. Kör olur zahmetlerim. Kör olur emellerim. Kör olur hasretim. Kör olur gözlerim. Kör olur!..
Sosyal Medyada Paylaşın:
yusuf yılmaz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.