DEMEZDİM
Görmeseydim senin gittiðin günü
Güzel bir rüyaymýþ, bitti demezdim
Gönlümün sahibi! Ömrümün dünü!
Anýlarý çöpe attý demezdim
Gülüþün hüznümü alýr giderdi
Geliþin dünyamý cennet ederdi
Yüreðim aþk ile güller budardý
Dikeni canýma battý demezdim
Yoksun ya hanemin ýþýðý söndü
Gündüzüm karardý,geceye döndü
Güneþin batýþý gittiðin yöndü
Aydýnlýk, ömrümde yitti demezdim
Ansýzýn kapýma çýkýp da gelsen
Kurbanýn olurum, ömrümce kalsan
Gözlerime bakýp, yüzüme gülsen
Kader bana kaþý çattý demezdim
Kimbilir nerede kimlerlesin yar
Senin olduðun yer, ne kutlu diyar
Sessizce ’gel’ desen yüreðim duyar
Gitti, beni benden etti demezdim .
Ayþegül Bahçeci
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ayşegül bahçeci Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.