EN SON YÜREKLER ÖLÜR

Güzel bir yaz günündeyim
Ýmbat yelleri esiyor efil efil
Gezen bir çift görüyorum el ele
Yüreðim Gülümser’ e gidiyor
Ellerim de karanfil

Kapýyý açmayacaðýný biliyorum
Yüreðim bir daha
Bir daha çal diyor
Kim bilir belki de açar diyor
Gülümser karanfili çok seviyor

Kapýyý ýsrarla çalýyorum
Yüreðim olsun diye bahtiyar
Gülümser hýþýmla kapýyý açýyor
Sen daha benden vazgeçmedin mi ihtiyar?

Derin bir iç çekiyorum
Tükenmiþ takatimle
Feri sönmüþ gözlerimle
Bitmeyen emelimle
Gülülümser ’den bir daha gidiyorum.

Ah Gülümser ah!
Sen bin kez kovsan,
Bu yürek bin kez kapýna gelir
Þunu unutma!
Unutma sakýn!
En son yürekler ölür.

Handan Uçak Tunca
Sosyal Medyada Paylaşın: