Gönül ýrmaðýna inmiyor ceylan
Ýzinden güzeli sür de öyle gel
Kuþanmýþ âlemi can ile canan
Sükutu diline sar da öyle gel
Bir avuç toprakta muhabbet hasýl
Sebebi gizinden sor da öyle gel
Tenhayý aradan kaldýr velhasýl
Kýyýyý köþeyi yor da öyle gel
Mevsimler göç verip bitince vade
Kederin önünde dur da öyle gel
Gözünün renginde hüzün ziyade
Duyguyu derinde vur da öyle gel
Baltayý kütüðe sözü yerine
Koyarak zamaný yar da öyle gel
Baðrýndan insaný çekip serine
Özünde özünü kar da öyle gel
Gövdesi güneþin gölgeye galip
Vefayi ellere ver de öyle gel
Yüreðe dokunup ruhta incelip
Sevende sevgiyi der de öyle gel.
Nezahat YILDIZ KAYA
15’EYLÜL’17