MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

GAZİYE ARMAĞAN
GÜNEŞİ UYANDIRAN

GAZİYE ARMAĞAN



Çocuk oynuyordu evlerinin bahçesinde
Koþarak içeri girdi birden
Elleri výcýk výcýk, üstü baþý çamur içinde
’ Babaa dedi, bir armaðaným var sana,
Noolur gel benimle...’
’Getir buraya öyleyse, dedi baba
’Getiremem dedi çocuk, çok büyüük, lütfen gel ’
Baþladý paçasýndan çekiþtirmeye
Öyle þirindi ki burnundaki çamur parçasý ile
Kýzamadý bir türlü baba, gitti peþinden
Ama o da ne?
Yerde, çamurdan yapýlmýþ iki boru vardý sadece
’Ne bunlar? ’ Der gibi baktý baba
’Senin için’ dedi çocuk,
’Sana yaptým bu kollarý
Bana sýmsýký sarýlýp sevesin diye,
Saçlarýmý okþayasýn,
Elimden tutup gezdiresin diye.
Neden býraktýn kollarýný sanki askerde?
Asker olmak istemiyorum ben, büyüyünce...

’Çöktü olduðu yere dað gibi asker,
Boðazýna bir þeyler düðümlendi aniden;
Yutkundu, gitmedi bir türlü o her neyse...
Bentleri yýkýldý birden barajlarýnýn
Engel olamadý taþkýnlara
Saklamak istedi gözyaþlarýný çocuktan
Silemedi, elleri yoktu ki...
Hiç bu kadar çaresiz kalmamýþtý ömrünce
Ve kendini kötü hissetmemiþti böylesine
O hain bomba elinde patladýðýnda bile.
Çocuðun sözleri bir çekiç olup indi beynine...

Neden sonra toparladý kendini;
’ Sevgi ellerde deðildir bebeðim dedi, yüreklerdedir...
Þimdi iyice bak gözlerime;
Bak ta gör seni ne kadar çok sevdiðimi ve bana söyle;
Ellerim yok diye sevmeyecek misin yoksa artýk beni? ...
Asla piþman deðilim yaptýklarýmdan
Yemin sana; gerekirse canýmý bile verirdim inan ki...
Ben asker olmasam, sen asker olmasan
Bu vataný kim koruyacak ki? ...

’Gözlerini kocaman açtý çocuk, anlamaya çalýþtý
Sonra önüne baktý, utandý besbelli
’Sana bir sýr vereyim mi dedi gazi;
Melekler yakýnda getirecek kollarýmý
Aramýzda kalsýn, kimseye söyleme e mi? ...
Ama sakla sen o çamurdan kollarý
Kim bilir? Lazým olur bir gün belki...’
Ýnandý çocuk, sevindi
Sarýldý babasýna, hala çamurluydu elleri...
Anladý, artýk yaþam böyle yarým sürecekti
O ne ilk, ne de son gaziydi...


* Bu gün 19 Eylül Gaziler Günü. Sonsuz minnet ve þükran her birine. Aramýzdan arýlmýþ olanlar ýþýklar içinde uyusunlar.



Naime Özeren





Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.