NEFSİMİN ZORU
Saçýma döküldü yýllarýn karý
Gözlerim kurudu söndü tüm feri
Ne idi nefsimin benimle zoru
Piþman eylemesin beni dünümden
Þu dâr-ý dünyada kaldým ben yetim
Ýman ile gitmek benim niyetim
Imtihanlar çetin yetmez takatim
Yemin ile bezdim ben bu canýmdan
Önüme dünyayý serseler bile
Olmasýn gönlümde yalan ve hile
Namaz, kötülükten koruyan kale
Vazgeçmem imandan ve de dinimden
Daha gençsin deyip, kandýrýp beni
Þükürsüz edip de yandýrýp beni
Dünyayý ebedi sandýrýp beni
Þeytan sokulmasýn, âh sol yanýmdan
Hakký söyleyince dert gelse baþa
Yalanýn peþinden koþturmam boþa
Ýster aða olsun isterse paþa
Döndüremez beni doðru yönümden
Ayþegül Bahçeci
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ayşegül bahçeci Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.