SEVGİSİZ YAŞAMAYIN
Gönül daðýmda hüzün kör ümitler sularken,
Bir hayale kapýldý aç ruhum pupa yelken.
Kýsýr topraklar kaldý ateþli zeminlerden,
Aðaçlar da ýþkýnsýz o maðlup yeminlerden!
Ýçim savaþ meydaný, ömrüm meydan savaþý,
Sarhoþ kalabalýklar, meçhullerin yoldaþý...
Maðara duvarýnda gölge oyunu mu bu?
Semazen gezegenler, halka oyunu mu bu?
Þiltem kargýdan hasýr, ayaðým kara nasýr,
Bilmem ki kaç asýrdýr benimle geldi bu sýr? Ruhum kýnýndan çýktý, bedenim yalýn kýlýnç,
Giyindiðim sabýrdan taþtý ebedi bir hýnç!
Yaþamýn yapbozunu tamamlayan kimse kim
Kabul edemem bunu baþtan alýnsýn çekim!
Meçhuller sokaðýnda ben bilinen gezginim,
Biri durdursun beni bu hayalden bezginim!
Deme bana üzgünüm, hiç deneme, kýzgýným!
Kimde benim dizginim, Aç kurt kadar azgýným! Kölelerin tezgahýnda satýlan köle midir,
“Boþ ver, düzen kurulu... gidiþat böyle” midir?
Kan yandý, hakan yandý, yüce vatan da yandý,
Ýnsanlar... Ruh katline canlar nasýl dayandý?
Avucumda alevden bir þiir taþýyorum,
Alevin avucunda bir þiir yaþýyorum.
Ruhumu kaþýmayýn, dostlar kin taþýmayýn,
Sevgisiz yaþamayýn; kinin her taþý mayýn!
Dünya kývýlcýma yel, yaþamak kor tütsüsü,
Döküldü gül yüzlerden küllerin kirli süsü...
Ruhum gökler alevi, bedenim zeminde kor,
Çatýrtýlarla çöktü içimden sahte dekor!
Ateþböceði bile yarýp geçer geceyi,
Güneþi tatmamýþlar çözemez bilmeceyi.
Gece ayla görkemli, alevler nârý düþler,
Dumansýz ateþlere topraðýn kalbi düþer.
Gecelerin koynunda örtülü tüm ayýplar,
Kim bilir dönecek mi tekrar büyük kayýplar?... Osman Arslan, Ilgaz, 9.10.2010
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.