Mezerin baþýnda dikili taþlar. Kurudu gözümüz akmýyor yaþlar. Hiç haber gelmiyor giden yoldaþlar. Anaya babaya hasret gardaþlar. Senle ömrümüz ü ölümsüz sandým.
Topraðýn üstünü rüzgâr süpürdü. Topraða yüz olan yüzün üþüdü. Silindi isimler taþlar çürüdü. Demek senle hayat, rüya düþüdü. Senle ömrümüz ü ölümsüz sandým.
Mezerin’den çýk gel bana sevdiðim. Veya Azrailnen sana geleyim. Sen yoksun yaþama dargýn bakarým. Her an aklýmdasýn düþündüm yandým. Senle ömrümüz ü ölümsüz sandým.
Sensiz bu dünyada garip kalýrým. Saçýnda bir tele gurban olurum. Senin doðruluðun benim onurum. Fatih’in dünyasý sensiz sorunum. Senle ömrümüz ü ölümsüz sandým. FATÝH ÖZKAN 16.09.2017 Sosyal Medyada Paylaşın:
Fatih Özkan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.