Sensizlik
Kimi uykusunda
Kimi keþfinde tehir edilen aþklarýn
Kimi de beklentisinde geçen zamanýn
Bir de sensizlik var
Gecelerime karabasan gibi çöken
Nereye kadar sürer, bilinmez
Þimdi daha çok hatýrlýyorum
Ilýyan bu sonbahar sabahýnda
Kimbilir belki bir yaþam biçimi bizimkisi
Belki de kabul görmeyen eðreti bir aþk
Sen her sustuðunda
Sen her uzak kaldýðýnda
Ve sen her içine aðladýðýnda
Ben biraz daha yaþlanýyorum
Kifayetsiz bir ömrün sonunda
Kendimi ahir zamana benzetiyorum
Gözlerim hep yapraklarda
Çoðu sararmadan yere düþüyor
Her düþenle içimde bir fýrtýna daha kopuyor
Sahi sen hangi yapraksýn?
Sevginin yapraðý mý?
Yoksa hiçbir tanýma uymayan dostluðun mu?
Özlemlerimizin hatýrýna sen düþme ne olur
Eðer sende düþersen seherin bu vaktinde
Gece sýðýntýsý olur tüm aðlamalarým
Zembereði kopar duygularýmýn
Sensiz bu þehrime matem çöker
Gel kulak ver bu feryadýma
Sil baþtan durdur zamaný
Savruk bu mevsime bir yön ver
Ýçinden geç bu seherin
Ömrümün bu sonbaharýnda
Ilýk bir buse býrak üþümüþ düþlerime...
17 Eylül 2017
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.