Biz ne ara kirlendik soruyorum sizlere? Komþu hüzünlü ise; radyoyu açamazdýk. Hacý hoca derlerdi, aldýrmazdýk sözlere, Utanýrdýk yollarda, etrafa bakamazdýk.
Büyükleri görünce, durup selam verirdik, Bizi arsýz görseler, korkumuzdan erirdik, Ekmeðimiz düþünce, yerden öper alýrdýk. Kibriti israf diye boþ yere yakamazdýk.
Okulda öðretmene, edepli saygýlýydýk, Ödevimiz eksikse, birazda kaygýlýydýk, Davanýn neferiydik, þerre ön yargýlýydýk. Yolumuz dikenliydi, batsada sapamazdýk.
Dizimizde kitaptan baþka þey bulunmazdý, Telefonlar yansýmaz gözü ruhu yormazdý. Büyükler gece bizi sokaklara salmazdý, Defter kalem kýymetli yerlere atamazdýk.
Kötüler her yerde va,r belli sýnýr çizgisi, Bu yola baþ koyarsan, olur Allah vergisi. Toplumun gür olmalý; kötülüðe yergisi. Olur, olmaz yerlerde bunlara çatamazdýk.
Bizde çocuk genç olduk taþýdýk ümitleri Cesaret yüklenerek kovalardýk itleri, Çaylar havuzumuzdu, oluþturduk bentleri. Kimsenin bahçesine izinsiz varamazdýk
Düþtüðümüz noktada kim el verir bizlere Körük gibi nefesle har verelim közlere Tarihteki namýmýz ibret olsa özlere Tarihten ders alsaydýk, bu halde olamazdýk
Doyumsuz bir nesille bakýn baþ baþa kaldýk Koþu atý belleyip yarýþ pistine saldýk Ruhunu doyurmadan maddi telaþa daldýk Gül olsak emin olun bu denli solamazdýk.
Mehmet Demirel 17.09.2017 Sosyal Medyada Paylaşın:
m.demirel Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.