Ve ben çeker giderim
bir dað baþýnda topraða basmaya
ya da bir kuþun kanadýnda
uzak diyarlara gidip
biberleri kurutup ipe asmaya...
çeker giderim
geride hiçlik bir de sevgilerim
aðaçlar aðlar mý arkamdan
bilmem, sormamda
insanlar oysa...
kimi zaman ayaklarým geri geri
kimi zaman yüreðim her zamankinden diri
ve geldiði zaman
geçmiþte tanýdýðým biri
önce evimi
sonra yüreðimi açmýþýmdýr
silkinir atarýz üstümüzde ki kiri...
sohbetler sabahý selamlar
bir iki demli çayýn içtimasýnda
buharýnda ýsýtýrýz ellerimizi
ve aramýzda sýrdýr
kimselere anlatmayýz geçmiþte ki hallerimizi...
ve ben çeker giderim hüznüm ile
saçlarýma çið düþerken
Rabbimden aldýðým iznim ile
beklesin bakalým beklesin
gittiðimiz yerler
yazmasýn adýmýzý da
hüznümüzü saklasýn
kuþlar böcekler ve çiçekler
belki bir hercai menekþe
biraz da kelebekler...
Ahmet ZEYTÝNCÝ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.