MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

-Kinaye…
AZAP

-Kinaye…





çýkar ve gurur ile kibrinin etkisiyle kara bir bulut oluþta daðýttýn
tüm hayallerim bet niyetinin altýnda yok olurken
gün kurusu hüsranlarým da içimin içinde kanýyor
tüm geleceðim sinsi sinsi yalanlarýnýn
o doymaz nefsinin yaðmur selinde yalpa yapýþta da sürükleniyor

kavli yýkan nankörlüðün esiþte geçince yüreðimden
hayallerimi neden ki kötü bulandýrýyor
yanlýþ düþüncelerin tesiri altýnda ki icraatlarýndan
mesnetsiz bir belirsizliðin var
siluetin ha var ha yok oluyor
ömrümü törpüledim tüm geçmiþinle
yine de yalnýz kala kaldým felç olmuþ duygularýmla


olmaz bir yaþamýn çetrefilli davranýþlarýnda
serap olup da uçuþta gitti geçmiþ ve geleceðim


nedendir bilinmez
boþu boþuna çýrpýnýþlar içinde debeleniþte
kaybolup da yittim bu yaþamdan
ikna etmek bir gönlü nede zormuþ boþ geçmiþ zamanda
teselli ararken baþkalarýnýn uyumsuz parçalarýnda
ruhsuz bir iblis gibisin bu iþte

yitirip de kaybetmeden önce
ruhumuzu

boþa çekilen küreklere özümüzü asýlý býrakýþta
sabrýn çekilmez çeliþkisinde yanýþta kaldým özlemlerde
karanlýk bir geleceðin kahrýný da çeker dururum yokluðunda
neden ki
bir baþka kaderi de illa çekmek bana has oldu ki

beni kanserli bir geleceðin çekimine savurman da neyin nesi

o dar beynini yeknesaklýðýnda çöktü dizlerim
kalleþ bir tutum sergilerken
oysa ki havanda su dövmede
meðer ben bilmeden acýlarýn uzmaný olmuþum


bir mazlumun dertli ömründe takýlý kaldým
emanet býrakýldýðým o berbat yüreklerin suçsuzluðunda
ha ben artýk ben de deðilim
çok mu çokta isyankarým
prangalara mahkum kalýrken ömrümden geri kalaným


son piþmanlýk para etmezken
ben mecbur muyum
yaþattýðýn bu yaþamýn ateþinde yanmaya
sorumsuz menfaat iþkencelerinde
bir ömür çürüyüp de giderken

hiç mi çare bulunmaz
kalbin çaresizliðini bir damlacýk sevgide yýkamaya


sitem dumaným olgularda ki tezatlara mahkumken
tuzun kurudu mu soygununda
bak ta sevin iþte bir bir düþüyor kalbimde ki son kýrýntýlarýn
kalýþta tek baþýma nankörlüðün de çöker üstüme üstüme
bir noktalýk hatýra bile býrakamadan
tüm çabalarýma raðmen kara bir kedi gibi girdi çýkar aramýza
nankörlüðünden de kökten kýrýlýp da koptu kanatlarým

derde çare bir ilaç bile süremeden yaramýza…



(16.09.2017) AZAP…
















Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.