çýkar ve gurur ile kibrinin etkisiyle kara bir bulut oluþta daðýttýn
tüm hayallerim bet niyetinin altýnda yok olurken
gün kurusu hüsranlarým da içimin içinde kanýyor
tüm geleceðim sinsi sinsi yalanlarýnýn
o doymaz nefsinin yaðmur selinde yalpa yapýþta da sürükleniyor
kavli yýkan nankörlüðün esiþte geçince yüreðimden
hayallerimi neden ki kötü bulandýrýyor
yanlýþ düþüncelerin tesiri altýnda ki icraatlarýndan
mesnetsiz bir belirsizliðin var
siluetin ha var ha yok oluyor
ömrümü törpüledim tüm geçmiþinle
yine de yalnýz kala kaldým felç olmuþ duygularýmla
olmaz bir yaþamýn çetrefilli davranýþlarýnda
serap olup da uçuþta gitti geçmiþ ve geleceðim
nedendir bilinmez
boþu boþuna çýrpýnýþlar içinde debeleniþte
kaybolup da yittim bu yaþamdan
ikna etmek bir gönlü nede zormuþ boþ geçmiþ zamanda
teselli ararken baþkalarýnýn uyumsuz parçalarýnda
ruhsuz bir iblis gibisin bu iþte
yitirip de kaybetmeden önce
ruhumuzu
boþa çekilen küreklere özümüzü asýlý býrakýþta
sabrýn çekilmez çeliþkisinde yanýþta kaldým özlemlerde
karanlýk bir geleceðin kahrýný da çeker dururum yokluðunda
neden ki
bir baþka kaderi de illa çekmek bana has oldu ki
beni kanserli bir geleceðin çekimine savurman da neyin nesi
o dar beynini yeknesaklýðýnda çöktü dizlerim
kalleþ bir tutum sergilerken
oysa ki havanda su dövmede
meðer ben bilmeden acýlarýn uzmaný olmuþum
bir mazlumun dertli ömründe takýlý kaldým
emanet býrakýldýðým o berbat yüreklerin suçsuzluðunda
ha ben artýk ben de deðilim
çok mu çokta isyankarým
prangalara mahkum kalýrken ömrümden geri kalaným
son piþmanlýk para etmezken
ben mecbur muyum
yaþattýðýn bu yaþamýn ateþinde yanmaya
sorumsuz menfaat iþkencelerinde
bir ömür çürüyüp de giderken
hiç mi çare bulunmaz
kalbin çaresizliðini bir damlacýk sevgide yýkamaya
sitem dumaným olgularda ki tezatlara mahkumken
tuzun kurudu mu soygununda
bak ta sevin iþte bir bir düþüyor kalbimde ki son kýrýntýlarýn
kalýþta tek baþýma nankörlüðün de çöker üstüme üstüme
bir noktalýk hatýra bile býrakamadan
tüm çabalarýma raðmen kara bir kedi gibi girdi çýkar aramýza
nankörlüðünden de kökten kýrýlýp da koptu kanatlarým
derde çare bir ilaç bile süremeden yaramýza…
(16.09.2017) AZAP…
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.En Çok Okunan Şiirleri
Sonrada görme görsen ne olur! -Hz. Hasan ve Hz. Hüseyin mucizesi… VATAN ELDEN GİDİYOR...! Ahlak güzel , olmalı! Bir nebze gönül “emek-güven-vefa-sevgi ve dostluğu” taşımıyorsa aşkı göremez... -Bir sen göl misali toplandın yüreğim de… -Dert üstüne dert sundun… Nerde kaldı Hakka verdiğin söz... Bıçak sırtı duygular, doğruyorlar içimi! Affet beni baba ne olursun, anla oğlunu!