Bu bir yürek dökümü insafsýz iyi dinle! Kaderin hükmü ise karþý gelmek imkânsýz Serçe parmaðýmýzdan görünmez bir iplikle Týðlamýþtýk sevdayý gönlümüze ilmekle Daldýðýn her uykuyu kabusum bölsün ânsýz ’Yusuf’ ol kuyuya düþ fakat yâr diye inle! Yokluðumda dalsan da sonu gelmeyen gama Bil, vuslat nafiledir geri dönüþ yok ama.
Kâh gamzeyim yüzünde,kâh o hüznün gölgesi Ýnceden bir sýzýyým yüreðine süzülen Ciðerine iþlenen merhemsiz bir yarayým Gecene, doðsam bile göðe sadýk yâr! Ayým Cânfersa derler bana sen hasreten ezilen Ýhanetin banaydý hercainin bilgesi Dilerim ki vefasýz sen yandýkça yanasýn Efsûnlu gülüþüme dalýp dalýp donasýn
Cerahat-ý meçhul’dur yüreðine açtýðým Geçse de günler, aylar , hatta yýllar, yüzyýllar. Hep âdilâne oldum gördüm ya ne haldesin, Âfet peþinde koþan belirsiz bir yoldasýn Ah... Çivisiyle içe býrakýrken iz, yýllar Gönlünün kafesinden çok oluyor göçtüðüm Bilirim kalp tavlanýr yüreðinde saklýyým Haramzade birine ölsem de yasaklýyým
Hâk deðil miydi âcep bahtýma bekâm olmak Caydin verdiðin sözden kýydýn âhûnigah’a Aman dilenme benden ve geri dönme sakýn Uzak dur benden uzak! Var git Allah’a yakýn Tövbe dedim adýna girmem daha günâh’a Nasip oldu sonunda içimden seni silmek Nakýþladým sevdamý firkâtýna cangüdaz! Harcadýðýn emekler, Züleyha’na elbet az!
Fütâde! Bana deðil sýðýn desem ahýna ’Ah’ bile ezber bozup dâdüferyâd ederdi Kalbi beyni gönlüyle huzura erdi þair Kalmadý tek hâtýran inan mâziye dâir Vazgeçtim bu sevdadan ve buraya kadardý Hýçkýrýklar dolacak hicrân giyen ruhuna Hoþgeldin demiþtim ya þevkatle aðýrladým Deðer bilmeyen yâri gönlümden uðurladým
Hatice A H Vuslâtý kelam
Cânfersâ-Ömür törpüsü,yürek tüketen Cângüdâz-Yürek yakan,can eritici Fütâde-Aþýk,düþkün,tutkun Dâdüferyâd-Feryat figan Bekâm olmak- Murada ermek Adilâne-Adilce Âhûnigah-Ceylan bakýþlý Âfet-Güzelliði ile insaný þaþkýna çeviren, aklýný baþýndan alan kadýn Sosyal Medyada Paylaşın:
Vuslatı kelâm Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.