GELÝNCÝK Her fýndýk vaktinde Giderim köyümdeki evime. Duvarlarý kara taþtan, Odalarý kavak tahtasýndan. Bir gelincik ses verir, Tavan arasýndan. Uzun kuyruklarý, Cin gibi gözleri, Diþleri uzun ince. Topladýðým fýndýklarý, Paylaþýr benimle. Gezdiði yerlere yaklaþamaz, Ne akrep ne fare. Týkýrdayýp duruyor. Sabahlarý beni uyandýrýyor. Ayrýlýk vakti gelince, Bir hüzün çöker içime. Anladým ki gelincik beni özleyecek. Uzun kuyruðunu sallayarak. Bana güle güle diyecek! Yusuf Yýlmaz
Sosyal Medyada Paylaşın:
yusuf yılmaz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.