GELİNCİK

GELÝNCÝK
Her fýndýk vaktinde
Giderim köyümdeki evime.
Duvarlarý kara taþtan,
Odalarý kavak tahtasýndan.
Bir gelincik ses verir,
Tavan arasýndan.
Uzun kuyruklarý,
Cin gibi gözleri,
Diþleri uzun ince.
Topladýðým fýndýklarý,
Paylaþýr benimle.
Gezdiði yerlere yaklaþamaz,
Ne akrep ne fare.
Týkýrdayýp duruyor.
Sabahlarý beni uyandýrýyor.
Ayrýlýk vakti gelince,
Bir hüzün çöker içime.
Anladým ki gelincik beni özleyecek.
Uzun kuyruðunu sallayarak.
Bana güle güle diyecek!
Yusuf Yýlmaz






Sosyal Medyada Paylaşın: