ŞAFAĞIM

Sen bizi çevreleyen...
Koskoca uzaya nispeten,
Küçücük olan...
Dünyamýzýn içindeki?
Bir zerre olan benim!
Kocaman dünyamsýn.
Herkesin dünyasý gördüðü yaþadýðý iken...
Benim ki...
Yalnýz sensin.

Ve dünya herkesin iken...
Sen yalnýz benimsin.
Býrak nehirler denizlere aksýn...
Yollar bir diðerine kavuþsun!
Ýsteyen daðlarý ...
Ýsteyen okyanuslarý alsýn!
Ben istemem
!Çaðýldayan güzel ýrmaklarý...
Gönlünün bir tek akýþý kafidir...
Irmak misali.

Gülüþüne vurgun yüreðimin dermanýna...
O kýsa dahi olsa...
Yýl gibi gelen hasretlere!
Sýcak kavuþma hayaliyle katlanýldý!
Unutma bu Can seni tanýdýktan sonra...
Can olduðunu anladý.

Uzun gecelerin...
Bitmez karanlýðýný yýrtan þafaklar!
Aslýnda senýn gülüþlerindi...
Bu yüzden yokluðunda her yer karaydý...
Geceydi.

Ve seni tanýyýnca...
Þafak söktü..
Þimdi heryer...
Aydýnlýk varlýðýnla.

Ve akþam olana kadar..
Günüm gönlüm aydýnlýktýr seninle!
Senin gülüþünü...
Þafaðýn sökmesine benzettim ya?
Gülüþünün bittiði...
Benim göremediðim yer ise akþamýmdýr.

En koyu karanlýklarýn, habercisi olan...
Sen hep gü,l çünkü gülüþündür
Benim için, aydýnlýðýn habercisi.


Can Yaþar ÜREGÜL


Sosyal Medyada Paylaşın: