Korkular gecelerimin bekçisi oldu Aymýyor bir türlü gün Duvar kapkaranlýk yok tek bir iz Rüyasýz geçiyor kýsa uykularým Ýçim yanýyor korkuyorum Verdiðim sözü tutamadým Kahretsin ben seni unutmuþum
Çayýmýn buðusunda Sigaramýn dumanýnda siluetin yok Kar tanelerinin dansýnda düþmüyorsun aklýma Yoksun artýk baktýðým hiçbir yerde Belki de ben aramýyorum artýk Her ne kadar çabalasam da Gelmiyorsun zihin odalarýma Kahretsin ben seni unutmuþum
Açan çiçekler doðan güneþ Saçlarýmý savuran ýlýk meltem Kulaðýma dokunan eski bir ezgi Aðacýn dibine çökmüþ Aldanýlmýþlýðýn hüznü ile Hýçkýran kadýn Seni düþürmüyor aklýma Kahretsin ben seni unutmuþum
Unutulanlar gemisi kalkarken Ölü aþklarýn limanýndan Seni hiç yakýþtýramadýðým O geminin ilk yolcusu olarak Yeni aþklar sahiline Uðurluyorum seni Tek unutamayacaðým derken Kahretsin ben seni unutmuþum
Sosyal Medyada Paylaşın:
NURCAN CANDAR UYGUR Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.