Aylan Can kuþum bil ki Sen hiçbir zaman bizim Hatýrýmýza gelmeyeceksin Çünkü hatýrýmýzdan daha Hiç çýkmadýn ki…
O gün o hâlin Nasýldý bir bilmeliydin Sanki cennetteki bir gýlmanýn Tepsisinden yere düþmüþ Zarif ve þipþirin Bir meyve gibiydin
O derin göðün Görünmeyen katlarýnda Sanki melekler seni bir süre Kucaklarýna alýp hoplatmýþlar Sonra usulca Bir ipek kundaða sarmýþlardý
Ardýndan Tek tek güzel yüzünü öpüp Bizim Ege’nin tertemiz Sularýna býrakmýþlardý
Söyle Aylan neydi seni Bizden böylesine Yüzükoyun kaçýran O gün Denize mi düþmüþtün Yoksa Bize mi küsmüþtün
Yýkarken duru sular seni Ýpek ipek köpüklerle Gergef gergef faniliðini
Ah Aylan! O yakýcý hatýran Kaldýramaz ayaða bilirim Bin yýldan beri Mýþýl mýþýl uyuyan gafilleri Ancak eminim bir gün Diriltir ruhun ebabilleri Savrulmuþ sapla saman gibi Geçirir Rabbin izniyle Yerin ta dibine Ebrehe’yle filleri
Mesut ÖZÜNLÜ
* Bu þiir, 2 Eylül 2015 tarihinde ailesiyle birlikte bindiði botun alabora olmasýyla Bodrum açýklarýnda denize düþerek hayatýný kaybeden Kobanili "Aylan Bebek"in trajik öyküsüne dikkat çekmek ve insanýn insana yaptýðý zülmü protesto etmek amacýyla kaleme alýnmýþtýr. Sosyal Medyada Paylaşın:
Mesut Özünlü Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.