HASTANE HATIRASI

EYLÜL

Hani insan bir þeyi çok sever ya
Canýný çok acýtýr, gönül vazgeçer ya
Ben de senden vazgeçtim.
Vazgeçtim Eylül!
Oysa ben, Sakarya zaferiyle sevdim seni
Sarýmtýrak, bakýr tonlu,içlerinde dirençili.,yeþile çalan ,
Yapraklarýný sevdim
Çok semiþtim
Eylül çok semiþtim seni
Ta..o kara bulutlar memleketimizin üzerine çökene kadar
Taze fidanlarý topraða karana kadar
Seni sevmelerim oracýkta bitti
Bütün kuþlar çekip gitti
Ben de gittim senden
Ey sevdiðim Eylül!
Gittim gitmesine de sen benden gitmedin
Hep sen geldiðinde depreþiyor acýlarým
Hep sen geldiðinde hastanelere düþüyorum
Kýrk derece ateþle , tir tir titriyorum
Sanki yüksek gerilime tutulmuþ gibi
Eþi? dostu unuttum canýmýn derdindeyim
Hadi baþýn göðe ersin ey sevdiðim Eylül!
Acýlar içerisindeyim
Belki biraz biraz yeniden ýsýnýyordum sana
O büyük zaferimizin hatrýna
Yavaþ yavaþ gözlerimi açýyordum sana
Yine yaptýn yapacaðýný
Artýk hiç ama hiç sevmeyeceðim seni!
Görmeyecek kadar ama ettim gözlerimi
Bana bir demet al güller toplayýn bahara vermek için
Gönlüm Eylül’den vazgeçti.

Handan Uçak Tunca
Sosyal Medyada Paylaşın: