Eylül'dün

susarken sen
bir kefene sarýyorlar yüreðimi
sanki ölümden önceki son duraktayým
ve son çýrpýnýþlarda yüreðim
ve son demini tutuyor gözyaþlarým
ve eylüle bulanmýþ acýlar kadar sessizim
ve eylül kadar yaprak döküyorum sevdaya
oysa eylül kadar çok sevdim seni
bir mevsime sýðmayacak kadar çok

sana nasýl sarýlsam bilmiyorum
nerden sevmeye baþlasam
hep oradan vuruluyorum
ve oradan bir boþluðun içine düþüyorum
bir volkan ateþinde yanýyorum sonra
en þiddetli depremlerde kalýyorum
en þiddetli fýrtýnalarda
en saðanak yaðmurlarda
en soðuk gecelerde

oysa ne fýrtýnalara direndi kirpiklerim
ne kar altýnda savaþlar verdi saçlarým
ya ellerim hep bir boþlukta
bir tufanýn ortasýnda kalýr gibi seni aradý
sen ki okyanusta bir kum tanesiydin

sonra sol yaným hep sensiz savaþlar yaþýyor
sensiz vuruluyorum sol yanýmdan
sensiz yeniliyorum bu hayata
sensiz bir baþýma kalýyorum
duvarlara sýrtýmý dayýyorum
duvarlar soðuk
bense bir yaðmura yenik düþüyorum
oysa sen bir yaðmur damlasý kadar güzeldin

sen eylül’dün biliyorum
bense yaprak dökmüþ bir sevdayý
sana getirmeye çalýþýyordum avuç içlerimde

ibrahim dalkýlýç

12/09/2017
23:35 izmir
Sosyal Medyada Paylaşın: