SİYAH BEYAZ BİR FOTOĞRAF

Yaþam denen roman’ýn,sonlarýndayýz artýk.
Günler,aylar,seneler,hýzla akýp bitiyor.
Siyah beyaz kare de,gör ki neler býraktýk.
Baðýmýzda baykuþlar,meþk ederek ötüyor.

***
Siyah beyaz kare de,gözler kartal misali,
Ak düþmemiþ saçlara,yaþ otuz beþ emsali,
Bakýþlar öyle keskin,olgunluðun timsali.
Yaslandýðým bir ömür,yaþam akýp yitiyor.

***
Yaþam çok çabuk geçti,ondan bir haz alsaydým,
Yeniden fýrsat geçse,gülistan’a dalsaydým,
Gonca gül’ü severken,baðban’ýnda solsaydým.
Fotoðraftaki yýllar,gözlerimde tütüyor.

***
Siyah beyaz kare de,gözlerim çok þey seçer,
Tek çizgi yok çehrem de,kader ne roller biçer.
Kimselere diyemem,gönlümden neler geçer.
Dayanmaz hýz’a yürek,artýk yavaþ atýyor.

***
Siyah beyazdý hep,gençliðim resimleri,
Gönlümü çalanlarýn,kayboldu isimleri,
Hiç kimseler kalmadý,yok oldu cisimleri.
Terk etmedi duygular,hep ruhumda yatýyor.

***
Baharlarý bitirdim,gönül düþtü ayaza,
Çok renkli geçen gençlik,döndü siyah beyaza,
Gönül artýk yoruldu,gelemiyor hiç naz’a.
Siyah beyaz fotoðraf,çok þeyler anlatýyor.

***
Þimdi artýk saçlarým,sakalým da bembeyaz,
Geçmiþte yaþadýðým,mutluluklar verir haz,
Feyz aldým güzellikten,þairim de az biraz.
Neler kaldý geçmiþten,vakit artýk bitiyor.



Tuðal KÖSEMEN
12.Eylül.2017
Sosyal Medyada Paylaşın: