Akþamüstü, rüzgâra bulut yabancýlaþýr. Daðlar, yandýkça anlar güneþin battýðýný. Tanyeri aðardýkça yýldýzlar sancý taþýr; O zaman anlar gece meçhule gittiðini.
Düþerken cemre tek tek topraða baharlarda, Su yürüyor dallardan yapraða baharlarda, Döl düþünce yýlkýda kýsraða baharlarda, O zaman anlar canlý kalbinin attýðýný.
Ömür denilen cetvel her cana ayrý, özgün; Yýllar mevsim doðurur, mevsimler ay, aylar gün. Her doðan gider bir bir, geride kalan üzgün, Canan gidince anlar can hayal tuttuðunu.
Coþari, geleceði bilmenin imkâný yok! Kader denen çizgiyi silmenin imkâný yok! Yalnýzlýk kuyusunda gülmenin imkâný yok! Kul, son nefeste anlar ömrünün bittiðini.
Ýbrahim COÞAR
Sosyal Medyada Paylaşın:
cosari Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.