Her gün yolunu gözlerim...

gelip geçtiðin,uðradýðýn sokaklarýma
kokularýn mý sindi
sevecenlikle baktýðýn boðaza
hasretin izleri mi çizildi
kanat çýrpan güvercinlerin uçuþlarýnda
gülücüklerin nakýþ nakýþ mý iþlendi
yeditepe’nin her karýþýna...

savrulan nefeslerinde hayat bulan
yüreðimdeki ateþlerinin kývýlcýmlarýnda
beni benden alan
unutulmazlýðýný koynuma saklarken
yokluðunun varoluþunu beklerim
gittiðin günden beri sevgili
hangi zamanlarda geleceksin de
armaðan ettiðin yürek sancýlarýmý
dindireceksin boylu boyunca...

her günbatýmýnda büründüðüm sensizlikte
pencere kenarýnda gözü yaþlý beklerken
karanlýða gömülen martý seslerinden yoksun
yeditepe’nin dipsiz kuyularýnda
inim inim inlerim sen diye!...

senden baþka kimim var ki þu ihtiyar þehirde
beni sýcaklýðýnla saran kollarýn
ipeksi saçlarýmý þevkatle okþayan ellerin
göz bebeklerimde kurt bakýþlarýn
ama sen yoksun bu sehirde!..
aðýtlara gömüldüðüm yalnýzlýðýmda
direniþ gösteremiyorum sensizliðe...

umutlarýmý sýrat köprüsüne býrakýrken
dualarým Allah’ýma
dönüþünü beklerim sevgilim
ya da
gün ortasýna karanlýk düþmeden
ne olur al beni yanýna..


Bahar Tülay Kýran



Sosyal Medyada Paylaşın: