Yalnýzlýðýmýn ve umutsuzluðumun,
En uç noktasýndayken bulmuþtum seni.
Aslýnda sen diye sandýðým bir maskeyi.
Merhaba diyemeden Elveda dediðim sevgilim,
Þimdi ve son kez,
Senin için dökülüyor kalemimden dizelerim...
Oysa nice yalanlara tanýklýk etmiþti yüreðim,
Nice sahte yüzler, gülüþler, seni seviyorum deyiþler.
Hiç biri ama hiç biri;
Senin ki kadar incitmedi bedenimi.
Þimdi seni ve maziden kalan dostluðunu,
Bir sandýða kilitleyip atýyorum engin denizlerin,
En bilinmedik ve derin sularýna.
Sende karýþýyorsun artýk unutulmuþlarýn arasýna.
Dedim ya;
Gizlenmiþin bir maskenin ardýna,
Döktür bakalým aþk yalanlarýný, artýk kim inanýrsa...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.