TEŞRİN HÜZNÜNDE BEKLEYİŞLER

ummak
yedi ummanda
umudu
hayat gemisi yol alýrkerken
herkes kendi gemisindeki ayaklanmaya bilenmiþ
sularýn cezir vakitlerinde
martýlarýn acý boþluðu

teþrin hüznüyle sevdik son güzü
savaþ nidalarý duyulurken
korkular içinde güvendi babam
ikinci kuþak mavi yolculuklara çýkardý annem
güvetede güneþlenirdi gençliðinin öyküleri

ikindi sofralarýnýn güzelliðini ummak
akdeniz kýyýlarýna uzanan yolculuklar peþine düþen düþ gezgincisi
bütün animist inançlar gibi harmanlandý hüzün
arkaik dünyanýn hümanist esintilerinde
çað öyle bir çaðdýr
insanýn insana yabancý kalýþý
özden uzaklaþýldý
töze uzak
sýðýnmak mavi anadoluya
gýlgamýþýn öyküsünü dinlemek orada
mavi sürgünler edinmek gizli denizlerden

martýlar vapurlarýn peþisýra uçuyor
hayat hakkýný istiyor ölmez aðaçlardan
uzun seyahatlere küçük kanomla nasýl gideyim
selamlama merasimi düzenler durur hüzünlere gemiler

sevgilim
mavi sürgünüm
þimdi medcezir vakti
sularýn fýrtýnalý çaðýltýsýna ver kendini
suskulu kelimeler akþamýnda
söndü çoktan bendeki deniz fenerleri

ummak
bir tutam ayýþýðýný mavi sürgünlere sürmekti
biriktirdiðim gemi kartpostallarýnda külrengi vazgeçiþ
bu kent ayakta tapýnaklar ayakta
teþrin hüzünlerle okþadým derin sesler uçurumunda umudun yolunu

med saatlerinde umut ve bekleyiþ
Kor bedeninde alev
ayýþýðýna sürgün giden öndeyiþ

Ömriye KARATAÞ
11.09.2017

Sosyal Medyada Paylaşın: