ÇAĞCIL FIÇILARDA İNSAN

fýçýlar arardý diyojen
güpegündüz
sinisi helvayla dolu yaþamlarda

son trenler vapurlar kalkýp gitti
günlük güneþlik bir dünyaya gözlerini açmadýn diyojen
fýçýlar aramak güpegündüz
kapýna bir deste gül getirip býrakan sevgiler yitti

sinisi helvayla dolu yaþamlarda
ölmeye yatýyoruz þimdilerde palas otellerde
kýþ ortasýnda açan yediveren güllere þaþýyoruz

herkes bir otel seçiyor kendine oteller içerisinden
eski yýpranýk giysilerimizi deðþitiriyoruz
yaþanmayan evlerimizi
eviçi þairlerini unutuyoruz
evlerin þairi necatigili
sevgiler yitti

güpegündüz fýçýlar aramak
yaþamýn dar koridorlarýndan geçmek
izbe odalarda bir yazýn tansýðý

çaðcýl bir devinmdi yüzyýllýk yalnýzlýðýmýz
güpegündüz fýçýlar aramak
onca yoksulluk varken

yalnýz ölümün yolculuðunu mu anlatýr þiirler diyojen
ölümsüzlük þarabýna deðmedi çarpýk kentlerin dudaðý
sevgileri kucak dolusu sunan bahçelerden bahset bana

okunacak olan en güzel kitap nedir diyojen
fýçýlarýmýzdan çýkýp uyandýrmak topraðý baharý tomurcuðu kuþu
rýhtýmdaki kuþlarý örtünmektir övgün ey þair

kurutulmuþ felsefe bahçelerinde
þiire dizilip ölmeyenler
phonix kanatlarýný çýrpa çýrpa tutuþturdu bedenini

fýçýlar arardý diyojen
güpegündüz

Ömriye KARATAÞ
10.09.2017



Sosyal Medyada Paylaşın: