Bir þeyler ters gidiyor hüzün yaðýyor gökten, Hiç sorma hallerimi bakýþlarým sönüyor. Hani hep eþsizindim, kurtarmýþ idim yükten, Þimdi nedendir bilmem, gören deli sanýyor.
Þu gurbet ellerinde tek baþýna kaldým da, Gördüðüm uçan kuþla yare haber saldým da, Çektiðim bunca dertten nasibimi aldým da, Yolumu bulamadým, hâlâ baþým dönüyor.
Dünya denen bu handa hangi kapýyý çalsam, Yüzüme kapanýyor nerde güzellik bulsam, Ahir ömrüm bitmeden ben de muradým alsam, Ayaðýma dolaþan taþlar beni tanýyor.
Beklemekten yoruldum, tüm yollar bana küstü Geleceðim demiþtin, belki bir akþam üstü, Gece oldu bak yine, zamanlar nefret kustu Çýk gel artýk ne olur, sensiz caným yanýyor.
Ne yapsam yok çaresi, çaresizim sensizim, Tutmazsan düþeceðim derler ki dengesizim, Sana þiir oldum da, sensizken i mgesizim Ýçimdeki bu yara, baþka türlü kanýyor.
(Ýstanbul - 07.09.2017 - 11.35) Leyla Ýnan *Þiirime güzel yorumuyla ses olan Semra Güvenç arkadaþýma candan teþekkürler Sosyal Medyada Paylaşın:
Leyla İnan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.