Arafî

Allahým günahkar dudaklarýmdan dökülüyor ismin

Hangi ara biriktirdim bu kadar afedilesi deðil

Bunca geveze günahlarý bilmiyorum

Konumuz da o deðil zaten.

Allah’ým;

Ölüyorum ben her çocuk olurken biliyor musun ?

Aðzýma götürdüðüm lokma vicdanýma takýlýyor

Yutkunamýyorum insan olmayý

Hem kör saðýr aðýrlamayý beceremedim

Beceremiyorum nefret etmeyi ...


Ýlahî bu nasýl acý biliyor musun?

Tacize uðrayan insanlarý hayvanlarý

Nasýl himaye edeyim ki damsýz sokaðýmda


Hem ya rabbi ; yetimlerin inançsýz yüreklerin fahiþelerin birde


Göðümü delip geçen çaresiz giryelerini

Ellerim silerken


Silerken ellerim seccadeleri


Ya tamamen sarhoþ et beni

Ya ayilt bu rüya alemine


Çünkü artýk kiliselere camilere

Havralara

Ve ateist deist panteist müslüman

Hiç bir kýyafete ilisemiyorum.




Sosyal Medyada Paylaşın: