Gün olur ayyaþlar görürüm,
Kimsesiz sokak aralarýnda..
Sefilliðin bini bir para,
Mekân olur parklar onlara..
Tosbaða gibiler kardeþim,
Nerde akþam orda sabah..
Banklar yataksa, palto yastýk..
Kir kokusu, ter kokusu,
Kokunun pisi bu þarap kokusu..
Ana, karý, çoluk, çocuk,
Vardýr elbet bir zamanlar..
Ev, bark, iþ ve sermaye de,
Kediye yüklenmiþ nafile..
Çekince þarabý,
Dünya durak olmuþ,
Dostunda kalmamýþ ey ayyaþ!
Sana da yazýk, topluma da.. Cemay26-17.06.1992
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.