Kal Diyemedin
Kal Diyemedin
Þu günül tahtýmýn sonsuz sahibi,
Gururu yenip de, kal diyemedin.
Her ademi muhtaç yaratmýþ Rabbi,
Yanlýz yaþayamaz kul diyemedin.
Çok aðladým sensiz geçen zamanda,
Ne bir dostum vardý, ne bir soran da.
Çýkýp da karþýma neden bir anda?
Müjde yârim geldim, gül diyemedin.
Seni kim düþünür þu garip gibi?
Kim örer saçýný altýn ip gibi?
Geçiktinse elbet vardýr isebebi,
Sen gibi sever mi, el diyemedin.
Güzelim sarmadan geçer mi efkâr?
’Yâr insafsýz’ diyen inan sahtekâr.
Sanki geleceðiz dünyaya tekrar!
Ummaným çok geniþ, dal diyemedin.
Boþuna yaþarsýn yâre gitmeden,
Çabuk geçer ömür, hiç farketmeden,.
Yarýn, yarýn diye yâri beklerken,
Yâr ölmüþ, kendine dul diyemedin.
Bilmezoðlu cahil, havadan söyler,
Hayatý kitaptan öðrenin beyler!
Ýnsan çok isterse güzeli eyler,
Sus artýk, hattini bil diyemedin.
10.09.2017
Ben Bilmem(Bilmezoðlu)
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.