Elini Kalbimin Üstüne Koy Roza

her yerde seni aradým roza
bir coðrafyanýn enkazýnda aradým
yasaklanmýþ bir dil kadar suskundum
sen o kadar çoktun ki bende
o kadar uzaktaydýn
sonra bir ayaz vurdu yüreðimden beni roza
yüreðime bir ok saplanýrcasýna acýdý
gecelerde aradým seni, geceler uykudaydý
günlerde aradým seni, günler güneþini yitirmiþti roza

ölümü bir türkünün içinde avucuma býrakýrken sen
seni gök kuþaðýnýn tüm renklerine boyar gibi sevdim
sonra ihtilale uðrayan þu yüreðim
postal seslerinin altýnda ezildi roza
palet palet tank sesleri çiðnedi umutlarýmý
sonra bir düþün içinde aradým seni
yaðmur yaðmur göðsümden vuruldum roza
yaþama tutunduðum þu günlerde
gidiþin kaçýncý cezaydý ömrüme
kaçýncý yok ediþiydi

yüreðim aðýrlaþtýrýlmýþ müebbet almýþ kadar umutsuz
ne özgürlüðü düþünüyorum þu günlerde
nede bir yaþamý düþünüyorum roza
sensizlik pimi çekilmiþ bir el bombasý kalbimde
çýðlýk çýðlýk sustuðum gecelerden vuruyor beni
bir yaþamý sevdiðim kadar, ölümü de sevdim
ama sensizlik kadar hiçbir þey acýtmadý yüreðimi roza

sararmýþ bir yaprak gibi
ve kurumaya yüz tutmuþ bir aðaç gövdesi kadar sessizce
bir köþede bir umudu bekledik
ölüm kadar yalnýz
ölüm kadar acýmasýz bir dünyada
ve bir palyaço’nun mutluluðu kadar çaresiz
bir hüznü saklýyorum içimde roza
sen kadar gerçek, sen kadar acý dolu

sanki bir ölüm geziniyor kalbimin sýðýnaklarýnda
elini kalbimin üstüne koy roza, sensizlik ölmesin

ibrahim dalkýlýç

09/09/2017
22:35 izmir
Sosyal Medyada Paylaşın: