Sözün Özü-1
ZAMANIN HIZI
Geride kalanlarý gönül düþlüyor þimdi
Zaman sanki geçmiþten hýzlý iþliyor þimdi
GECE VE GÜN ORTASI
Adalet gün ortasý, adaletsizlik gece
Vicdanlar kangren olur, teslim olurken güce
DÝLEMMA
Kimi geceye kaçar, kimi geceden kaçar
Kimi kapý sürmeler, kimi kapýlar açar
TAVUK VE DARI
Yola düþer muhteris, koþar pasta peþinde
Aç tavuklar misali darý görür düþünde
SAKANIN SUSUZLUÐU
Balýkçý keyiflenir, balýk yutarken zoka
Susuzluktan can verir, pýnar baþýnda saka
PATRON VE GÜNDELÝKÇÝ
Patronlar keyif çatar, gündelikçi yorulur
Zalimlerin hesabý mazlumlardan sorulur(!)
ASGARÝ ÝNSANLIK
Ne böbürlen ne üzül, bu dünya bir anlýktýr
Asgari ücret demek, asgari insanlýktýr
YORGUN YÜREKLER
Bu nasýl bir dünyadýr, önce yürek yorulur
Þakaðýný kollayan, þakaðýndan vurulur
M. NÝHAT MALKOÇ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.