Kimsesizler Kimsesi!
Kimsesizler Kimsesi!
Arakan yanarken, ses çýkmýyor kimseden,
Dünya; kör, saðýr, aymaz, zulme yok pes eden,
Bir Türkiye var; “dur” diyen, insanlýða ses eden.
Müslümanlarýn kýsýlýyor her yerde sesi,
Yetiþ, yardým eyle kimsesizler kimsesi!
“Ýslamofobi(!)” almýþ baþýný gidiyor,
Müslümaný öldürün, yaþatmayýn diyor.
Ýnleyen Müslüman, ölen Müslüman,
Kalmadý, tükendi Müslümanýn hevesi,
Yetiþ, yardým eyle kimsesizler kimsesi!
Çamura bulanmýþ, kimse kalmasýn diye,
Yavrusunu kucaklamýþ, ölmesin diye,
Vahþet, katliam yavrumu bulmasýn diye,
Benzi sararmýþ, yüzü solmuþ, kesilmiþ sesi,
Yetiþ, yardým eyle kimsesizler kimsesi.
Avrupa, Amerika, Rusya…hepsi ayný soy,
Kur’andan korkar, Ýslam’a düþman, bitmeyen huy.
Baksana, çýkýyor mu beþli çetenin sesi?
Umudumuz var, kýsýlacak zalimin nefesi,
Yetiþ, yardým eyle kimsesizler kimsesi.
Kazým Öztürk 09 Eylül 2017
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.