TÜKENECEĞİZ...

Zaman aktý geçti ömür tükettik,
Kah aðladýk kah güldük eðlendik,
Her þey aðaçtaki meyveler içindi,
Bir hüzünlü bir neþeli þarký söyledik.

Yýllar acýmadý belimiz büküldü,
Sýka, sýka aðzýmýzda diþler söküldü,
Meyvelerimize baktýkça yaþam güzeldi,
Ruha yorgunluk saçlara aklar döküldü.

Ýyi kötü yaþam aðacýmýz çýktý ortaya,
Bazen hüzün bazen huzur takýldý oltaya,
Biz biz olduðumuz sürece her þeye deðerdi,
Þükür haram lokma gelmedi sofraya.

Ya ben giderim ya sen bir dal kýrýlýr,
Bilirim ikimizden biri için gök yarýlýr,
Doða kanunu bu önden gidenlerde bizdendi,
Zamanla beden olmasa da ruhlarýmýz sarýlýr.

Zafer Özcan-(08.09.2017)

Sosyal Medyada Paylaşın: