GÜN AKŞAMA DOĞRU
Gün akþama döndü sarardý güneþ
Nerdeyse zirvede battý batacak!
Geç kalma umudum haydi durma koþ
O meçhul terazi seni tartacak.!
Sonsuzluk kervaný beklemez seni
Elbet vardýr onun da bekleyeni
Son nefes delince güçsüz sineni
Kimbilir þu ceset nerde yatacak?
Hayallerim bile meçhule itti
Ufukda aniden silindi gitti
Son ümit idi bak o da bitti
Sorsan kim alýp kim kaça satacak?.
Son durak da artýk deðildir ýrak
Ruhumda açýldý kocaman çatlak
Boðmaya baþladý birden sarsarak
Eyvah! þimdi beni, beni yutacak.
Düþtüm bir boþluða sonu görünmez
Geçmeden benlikden nedir bilinmez
Kýlavuz olmadan yolu bulunmaz
Bilmem ki elimden kim, kim tutacak?
nuri baþ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.