Bana kokunu getirsin demiþti rüzgar
Kokum yetmez diye kendimi getirdim
Kalk hadi
Kalk sevgili
Zaman topraðýn altýnda saklanma zamaný deðil
Kalk gülüþünün tam on ikisinden öptüðüm kalk
Bu kadar uyuduðun yetmez mi?
Deliliðim yine solumdan geliyor bana
Bakma bana sevdiðim
Bütün deliliðim sana olan deliliðimden, özlemimden
Bu gün günlerden hangi gün bilmiyorum ama
Þairin de dediði gibi bu gün seni daha çok özledim...
Ellerini özledim hani parmaklarýný parmaklarýmýn arasýna alýp
Avuç içime akýtýrdýn ya sýcaklýðýný
Hani diken diken olurdu ya tüylerim her bakýþýnda
Hani hep derdim ya bana öyle bakma, baktýkça bir daha aþýk oluyorum sana
Bak sevdiðim hep bak öyle bana
Ve sen hep olsan
Ben hep aþýk olaydým sana...
Þimdi son yudum hüznümü de son yudum çayýma katýp karanlýða kapatýyorum gözlerimi
Gözlerin olsaydý da
Gözlerinde görseydim bizi
Az daha bekle sevdiðim
Vakit daralýyor
Gün kavuþma günüdür
Kimbilir belki yarýn
Belki daha ertesi...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.