Yýldýzlar karanlýktan istifade tecelli etti, Þu körpe gönlüm ayýn þavký ile ihtiyar oldu. Þafak atýnca güneþ pek ziyade teselli etti, Bu kahpe ömrüm ayný þarký ile bahtiyar oldu.
Sevdaya aman vermez sendeki duyguyu erozyonu, Basmýþým sigaramý bahtsýz ruhumun kollarýna. Ýnsana zaman dermez serdeki kaygý enflasyonu, Asmýþým halatýmý dar aðacýnýn dallarýna.
Sen ki; gözü gönlü semalarda, hatýr bilmez canan, Sendeki güzelliðe kehanet diyorsun, söyleme. Ben ki; özü sözü nazarýnda, ateþlerde yanan, Bendeki yangýna ihanet ediyorsun, eyleme. Sosyal Medyada Paylaşın:
Hüzzam Makamı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.