yeter ki ölülerin kafataslarýnda açsýn çiçekler ya da bir aðaç kurdundan bilelim suyun akýþýný.
nereye her bahçe kendini yer yeþili akan zaman sakalýnda bir fallus taþýr ölü bir kuþ orgazmýdýr kimse diðerinin gölgesini sevmezken kaplumbaðalar, kýrmýzý balýklar uçar suskunluk ve uçurum kenarlarý
dal da kýrýlýr iskelet baðlar sokak lambasýna deðen her yaðmur gibi her taþ kendi intiharýný hazýrlar her tohum kül bitecek. Sosyal Medyada Paylaşın:
lacivertiğnedenlik Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.