ne
NEREYE GİDİYORUZ *)(* ( TERKİB - İ BENT )
I. BEND
Ruhlarda tufan gizli bedenlerde yanar kor.
Hislerse kararmakta gönüllerde meþum sur.
Suskunluða ket vurdu hesapsýz esti rüzgâr,
Efsunlu þu daðlar da batan günle hüzünkar.
Sisler neyi örtmekte, bulutlar niye aðlak,
Sessizliðe aldanma afaklarda sükut zor.
Devran dönüyor hýzla bugünler düne muhtaç,
Dünlerdeki hükmünle yarýnlarda hesap var.
Heyhat! Sonu gelmez ki ne istek nede hýrsýn,
Kalpler safi olmazsa nefislerde olur hâr.
Meçhul gemi hep yolda seferler geri durmaz,
Yýllar yýlý sonsuzda gidenler kýya vurmaz.
II.BEND
Bir girdaba girdik ki bataklýk mý bilen yok.
Hislerse talan oldu sahih aþký bulan yok.
Göklerdeki ecramda solarken kederinden,
Günler ziyasýz þimdi gönül paslý silen yok.
Ýnsan dünü mantýkla tefekkür edebilse,
Neden diye sormaz mý giden varda kalan yok.
Sonsuz þu bedestende fikirsiz ne akýllar,
Hepsinde kibir gizli satan var da alan yok.
Vahdet harabat oldu eser yok vefalardan,
Hergâh riya meydanda nizam böyle yalan yok.
Eyvah! Demeden önce sakýn kendini nârdan.
Yardým gelecek sanma ne dosttan ne de yârdan.
III.BEND
Zorsuz sunulan köþkü senin sanma kanarsýn.
Olsanda feriþtahla gafil olma yanarsýn.
Zenginliðe meyletme deðilsen cana muhtaç,
Þükret yaradan rabbe salih kalbe konarsýn.
Ahkam keserek halka olursan asi cebbar,
Yanlýz uçarak böyle viran yerde tünersin.
Sözler þaha kalkýpta yýkýldýysa saraylar,
Ah! Etmede her zerre sonun geldi sanarsýn.
Sarsak nice ruhlar da umarken tacý tahtý,
Sarmaz cüce kâm gönlü kederlerde yunarsýn.
Taþkýn ahvalin söyle sitemkar þu beyazlar,
Sermest zevahir þimdi feleklerde niyazlar.
NECÝBE ÇETÝNKAYA
ARUZ : mef’ûlü / mefâilü / mefâilü / feûlün
ÖZLEÞÝM HECE : 7 + 7 = 14
Sosyal Medyada Paylaşın:
necibe çetinkaya Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.