Hayatýn en anlamlý ve gerekli iþlevidir Gülmek Ýnsana ne çok yakýþýr gülmek Hele ki çocuklarýn gülmesi yok mu Ýþte o zaman tüm dünyanýn yüzü güler
Bu gün bir ÇÝN belgeseline rastladým tv de Bir buçuk milyarlýk ülkede çoluk çocuk Tüm insanlar nasýl mutlu nasý güler yüzlüydüler
Her þey nasýl da düzenli programlý imrenilesi Güzellikteydi Her türlü etkinlikler yapýlýrken büyük ciddiyetle insanlar gülücükler daðýtýyordu sanki evrene
Bu nedenle ömürleri uzun Ülkeleri bereketli Buluþlarý sýnýrsýz Zekalarý yüksekti
Ýnsan iliþkileri ise Ýnsaný kendinden geçirecek kadar Saygý sevgi doluydu
Düþünürken ben niye hiç gülemiyorum diye Bir haber ulaþtý bir arkadaþýmýn elinden Bizim Kadýköy’ de meydana gelmiþ hem de Haberi okudum ardýndan ben de güldüm ölesiye!
Sosyal Medyada Paylaşın:
DEVRİM DENİZERİ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.