BANA BİR ŞİİR ISMARLA

Eylül hem güzün, hem hüzün,
mehtabý güzel,
hem rüzgarý güzel, hem ismi,
hem baharý baþka güzel, hem yaðmuru,

hem dalda kalýp böceklerle savaþýp
daldan düþmemeye çalýþan son çiçekleri güzel,
havada uçarak kanatlarýyla mesaj veren bekle
(bizim bacayý kimseye kiraya verme) diyen göçmen kuþlarý hele. . .
Kapýnýn yanýna kývrýlmýþ sarý kedi yok mu?
Eylülde sanki bir baþka güzel.

Bu dizeler defterde tanýyýp sevilere boðduðum
ve ayný ölçüde sevildiðime inandýðým bir dostuma ait.

“Bana bir þiir ýsmarla Eylülü konuþalým”
Demiyor mu Cemal Süreya.
O halde þimdi tam sýrasý eylülü konuþmanýn
üstelik bana þiir ýsmarladýðýna göre.

Þiirler eylül kokar, þarkýlar eylülü söyler
çocuklara Eylül adý verilir
romanlar eylülle baþlar, eylülle biter
eylülde baþlayan aþklarý hele, hiç sorma bana

yeryüzünün bütün renkleri
Yaðmurun sesi
Rüzgarýn nefesi fýsýldasa kulaðýna,
seni eylül kadar seviyorum! diye
inanma.

Ömrüm yetmez çünkü sana
Eylülü anlatmaya .

Sosyal Medyada Paylaşın: