Yapraklarda selamlaþýr, konuþur birbiri ile
sen, ben, kulaðýmýz kiriþte
hýþýr hýþýrdýr tek cümleleri yere düþerken
çok da sesleri çýkmaz
yaygara yapan diðer insanlar gibi
bir rüzgarlýk canlarý vardýr...
yapraklarý da güneþ yalayýp geçer
kimi zaman kavrulurlar
bir sinek ya da bir kelebek
üstlerine konmaya görsün
iþte o zaman mutluluktan savrulurlar...
yapraklarda ýslanýr
göklerden gelen rahmet ile güzellikler ile
sabun kese de istemezler...
yapraklarda düþer
birer birer dallarýndan
günler ömürden gider yaprak misali
bir süpürgelik ömürdür
yapraklar süpürge ile buluþunca
ömürde bir musallalýk
kul Rabbýna kavuþunca...
Ahmet ZEYTÝNCÝ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.