EFELERİN EFESİ

Egede namdar yiðit, efelerin efesi;
Sýrtýnda cepkeni var, sarýk dolanmýþ fesi.
Mavzerini sýkarken, avazlýdýr nefesi.

Ýþgalci sinsi yunan, bakýn it dalaþýnda;
Efelerin efesi, kovmanýn telaþýnda…

Ankara’da Seymen’ken, Erzurum’da Dadaþtýr,
Yiðidolar; Ýzmir’de efelere yoldaþtýr.
Yörük Ali Efe’miz, caný ile sýrdaþtýr.

Miskin Yunus pirimiz, hikmete dalýþýnda;
Efelerin efesi, cumhurun telaþýnda…

Daðlarda çatýlmýþtýr, efelerin mavzeri;
Bir ateþ halesinde, nuru arar gözleri…
Ahit tutanaðýnda, yüzleþmede sözleri.

Nara yanarken ümran, düþmanýn ataþýnda;
Efelerin efesi, vatanýn telaþýnda…

Karadeniz horona, Dadaþ bara sevdalý;
Efemiz diz vurarak, oynasýn harmandalý.
Biliriz koç yiðitler, bu cihana faydalý.

Oynamayý hak etti, yeþermiþ merasýnda;
Efelerin efesi, baþ çekme telaþýnda…

Çýkar yüksek doruða, buluta selam eder;
Düþmaný koyun gibi, yüce daðlarda güder.
Þahadet sevdasýdýr, ömrü olmasýn heder.

Çanakkale ruhuyla, gül kokar aguþunda;
Efelerin efesi, ötenin telaþýnda…


Mavi cepkeni solar, kýzýl güneþ altýnda;
Namýna övgü yaðar, Anadolu sathýnda.
Bir türkü tutturmuþtur, Damdýra’sý yanýnda.

Sazýnýn týnýlarý, dil olur destanýnda.
Efelerin efesi, ozanlýk telaþýnda…

Þairim gönül baðým, sebil hayra yorana;
Menderes süzülürken, efeleri sorana.
Aydýnýn efeleri, aman vermez borana.

Sabýrla dokununca, gül kokar nakýþýnda;
Efelerin efesi, gülistan telaþýnda…

Mehmet Demirel
(Þiir AYDIN’IN Kurtuluþu anýsýna, düzenlenen þiir yarýþmasýna gönderilmiþtir.)
Sosyal Medyada Paylaşın: