Sesinin renginde kaybolur Umudu emziren düþler Derviþ sabrýnda kavrulur dudaklar Ve mühürlenir gülüþler Kim sokulabilir ki artýk Kimliðinden soyunmuþ o göðe Kim tutar elinden meczupluðunun Söyle!
Demem hayýr. Sustuklarýmdan okudum içimi Tanýdým insanlarý söylediklerinden Soðudum, sertleþtim, çatladým Kýrýlýp daðýldým kum gibi Kum gibi döküldünüz tenimden
-Dilde yalan akide þeker-
Geçti dört mevsim içimden Ben mevsimlerden geçtim Çiçektim açtým Ateþtim yaktým Soldum; yapraktým dalda titreyen Dondum; asfalttým yerde çiðnenen
Böyle böyle kavuþtum kendime Böyle böyle gerçeðe aydým Bir bedeli varsa arsýz düþler kurmanýn Bir anlamý olmalýydý tekrardan Umuda evrilen sabahlarýn
gün.aydýn
Sosyal Medyada Paylaşın:
deniz-ce Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.