Kul ettim aþkýna yorgun gönlümü, Ne bir gülüþ sundun, ne umut verdin. Reva gördün hasret denen zulümü, Ne bir haber saldýn, ne halim sordun. De hadi! Canýmý yakmak mý derdin?
Sen de, bir zamanlar sevdim diyordun. Sen de, bu aþk için kalbini yordun. Her zaman gönlümde sönmeyen kordun. Ne çok naz ederdin, ne çok küserdin. De hadi! Canýmý yakmak mý derdin?
Kabul, hata idi aþkýndan yanmak; Kabul, hata idi seni yar sanmak; Hataydý kalbimin sözüne kanmak; Lakin aþka düþmüþ halimi gördün, De hadi! Canýmý yakmak mý derdin?
Sensiz bu cihanda olunmaz rahat. Gönlüm avucunda, eylersen azat… Coþari diyor ki ya sar, ya da at Susarak ruhumu gerdikçe gerdin; De hadi! Canýmý yakmak mý derdin?
Ýbrahim COÞAR
Sosyal Medyada Paylaşın:
cosari Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.