sen gidiyorsun..

kaç veda sonrasý sustu ki kalem
“baþka bir sevdaya uyan” diyorsun.
gök yere inerken, yanarken âlem
yýldýzlar sönerken

sen gidiyorsun.

yýkýldý tüm daðlar, dümdüz yokuþlar
“sonrasý aydýnlýk, dayan” diyorsun.
sisli bir sabaha uçtu da kuþlar
turnalar dönerken

sen gidiyorsun.

mecnun’u tanýmaz oldu çöl bile
“kalmadý aþýðý duyan” diyorsun.
semaya darýldý susuz göl bile
yaðmurlar dinerken

sen gidiyorsun.

bir anne duasý, bir cam kenarý
“nafile, bekleyiþ ziyan” diyorsun.
ceylanlar terk etti artýk pýnarý
baykuþlar tünerken

sen gidiyorsun.

belli ki ayrýlýk yankýsýz bir ah
“bu yolda mutludur kýyan” diyorsun.
öptüðüm o dudak, girdiðim günah
sýrtýma binerken

sen gidiyorsun.

bir selâ dolarken ruha kabirden
“yaþamaz yaþandý sayan” diyorsun.
uzakta ne varsa kokusu birden
üstüme sinerken

sen gidiyorsun.

anladým, aþk denen dizi tek bölüm
“galiptir sözünden cayan” diyorsun.
kapýmda bekleyen þanlý bir ölüm
þansýný denerken

sen gidiyorsun.

dörteylülikibinonyedi
Ýstanbul
Sosyal Medyada Paylaşın: